Het was maar goed, dat men zich dit keer voor de paddenstoelenexcursie moest opgeven, anders waren er waarschijnlijk weer te veel deelnemers geweest. Voorgaande jaren kwamen er nogal eens te veel geïnteresseerden opdraven: vorig jaar ongeveer 60 en dat was eigenlijk te veel voor één deskundige paddenstoelenman. Nu waren er zo'n dertig deelnemers én had Bernhard de Vries een paar extra kenners uitgenodigd om assistentie te verlenen.
Dat werkte perfect. Het weer was fantastisch en hoewel het er voor leken, zoals de meeste deelnemers, naar uitzag, dat er weinig paddenstoelen waren, wist de heer de Vries er toch heel veel te traceren.
Op elke vierkante meter vond hij er tientallen. Het is onvoorstelbaar dat hij uit de ruim 4.000 soorten paddenstoelen de meeste feilloos weet te determineren. Toen hij niet zeker wist wat voor soort het was, kreeg ik de volgende dag een mailtje met de juiste naam en excuses, dat hij het op dat moment niet op de naam kon komen. En dat enthousiasme van hem! Alsof hij voor het eerst z'n kennis kon delen met geïnteresseerden! Terwijl hij dat toch al zo'n 20 jaar doet. "Ja", zei hij, "maar alleen in de herfst natuurlijk. Eigenlijk is het een soort seizoensarbeid". Na zo'n 2,5 uur liep de excursie ten einde. Maar er was nog een boom, een eindje verderop, waarop hele grote zwammen gezeten hadden. Of er nog mensen waren die dat wilden zien? Ja, iedereen wilde toch wel weten wat de heer de Vries erover te vertellen had. Het bleek een moeraseik te zijn met een heleboel zwavelzwammen erop. Die zijn prima eetbaar als ze vers zijn… hadden we dat maar eerder geweten!
De boom schijnt het nog jaren vol te kunnen houden trouwens. Voor alle aanwezigen was het weer een hele middag genieten: leuk en leerzaam.
Dook van Gils