Waarom worden er van de vijfentwintig, door de vogelwerkgroep geplaatste nestkastjes voor kleine vogelsoorten in het Laarbos, de deksels verwijderd en weggegooid zodat de jonge vogels en hun ouders direct worden blootgesteld aan allerlei weersomstandigheden en predatoren?
Wie doet zoiets onzinnigs en waarom?

Waarom worden er in Nederland woningen gebouwd en gerestaureerd met Zwaluwonvriendelijke materialen? Waarom is er voor deze soort geen plaats meer? Al een aantal jaren heerst er bezorgdheid over het teruglopend aantal zwaluwen en deze bezorgdheid neemt alleen maar toe. Gierzwaluw, Huiszwaluw, Boerenzwaluw en Oeverzwaluw, dat zijn de soorten waar we ons zorgen over maken. Hun broedplaatsen verdwijnen in rap tempo. Gierzwaluwen raken ontheemd doordat invliegopeningen in oude gebouwen in binnensteden worden afgesloten. Huiszwaluwen raken hun nest kwijt doordat niet iedereen hun uitwerpselen op prijs stelt, of omdat het nest bij een restauratie of verfbeurt moet wijken en dat zelfs als er al eitjes of jonge vogels in het nest zitten! Hoe kun je dit doen? De Huiszwaluw is een echte cultuurvolger. Hij plakt zijn nesten in steden, dorpen of gehuchten aan allerlei typen gebouwen. Vanaf begin jaren zeventig verminderde hun aantal in ons land met ruim 80%. Een ernstige afname dus! Oeverzwaluwen gebruiken vaak taluds van zandafgravingen, die meestal slechts tijdelijk geschikt zijn, omdat ze daarna worden weggehaald voor andere doeleinden. Ook de Boerenzwaluw is de afgelopen decennia fors in aantal achteruitgegaan. Onderzoek heeft uitgewezen dat tussen 1970 en 1990 de broedpopulatie in de meeste landen in West en Centraal Europa met twintig tot vijftig procent is verminderd. Voor Duitsland en Nederland is in deze periode de stand gehalveerd.


Waarom wordt er in sommige gevallen weinig of helemaal geen rekening gehouden met onze prachtige Zwaluwen?

Waarom timmer je een nestkast met twee prachtige kerkuilen nog IN DE KAST dicht en laat je deze schitterende, zachtaardige vogels willens en wetens verhongeren?


Vrijwilliger Vogelwerkgroep Natuur en Milieu Hans Sybesma heeft onderstaande skeletten gevonden! Twee prachtige kerkuilen moesten in een nestkast, waar zij zich veilig voelden, het leven laten! Hans vond de skeletten van de Kerkuilen in de dichtgetimmerde nestkast in een schuur van mensen die reeds waren verhuisd! Hoe bedenk je zoiets wreeds? De dader had helaas geen briefje achtergelaten met zijn naam en de reden waarom, want een goede reden voor dergelijk gedrag bestaat er niet, mijns inziens. De dader moet geweten hebben dat deze uilen nog in de kast verscholen zaten. Met alle vertrouwen op de goedheid van de mens bleven de uilen op hun vertrouwde stekkie. Ze moesten het met de hongerdood bekopen. Mogelijkerwijs is het iemand geweest die de uilen zag als een bedreiging voor de verkoop van het pand? Waarom niet even met de vrijwilligers van de Vogelwerkgroep communiceren dat je van de kerkuilen af wilt? Waarom haal je de kast niet gewoon weg? Waarom geef je de kast niet aan iemand die er heel erg blij van wordt. En dat zijn er gelukkig nog velen! Het is een vaststaand feit dat de kast altijd eigendom blijft van de vogelwerkgroep, zoals alle kasten die zijn geplaatst door Vogelwerkgroep Natuur en Milieu de Vechtstreek. Zij betaalden de kasten en het is hun eigendom. Maar alles liever dan, zoals in dit geval de Kerkuilen, die er in leven en zich er veilig voelden, willens en wetens laten creperen!


Waarom gebeurde dit?
Wie doet zoiets?
Wij zullen het nooit begrijpen!

Verslag Han Bouman en Ella Roelfs Rijzebol Fotografie: Ella Roelfs Rijzebol

PS: Mocht u dergelijke misstanden signaleren dan verzoeken we u de informatie door te geven aan Han Bouman ( 0523-251520 ) of een andere vrijwilliger van Vogelwerkgroep Natuur en Milieu de Vechtstreek.