Op zijn zoek- en trektocht door de natuur had Gerard van Beesten een schitterende waarneming: namelijk de aanwezigheid van de Wespendief ( Pernis apivorus ). Gerard herkende de roofvogel aan zijn vlucht want de Wespendief heeft ongeveer de vlucht als een Buizerd maar hij heeft langere, smallere vleugels, een langere staart met drie donkere banden en een vooruitgestoken kop als die van een duif. Het moet gezegd worden dat het ontdekken van een Wespendief een zware klus is omdat de vogel in aanvang nauwelijks geluiden produceert. Zo luid als een Buizerd is als hij boven zijn nest vliegt, zo geruisloos is de Wespendief.
De Wespendief komt pas laat terug uit zijn overwinteringsgebied in Afrika en kient het zo uit dat het tegen de tijd dat er al overal bladeren aan de bomen zitten direct gebroed kan worden. Dit betekent een grote bescherming tegen vijanden. De Wespendief maakt vaak zijn eigen nest, maar gebruikt ook wel oude kraaien-of buizerdnesten.
Op de foto hierboven ziet u links de kop van een jong uit het nest, ontdekt door Gerard van Beesten.
Om het nest te bereiken en de boom zo min mogelijk te beschadigen wordt een ladder tegen de boom geplaatst, maar deze is uiteraard niet lang genoeg omdat de Wespendief zijn nest liever hoog in de boom maakt: vaak 15 tot 20 meter hoog. Wim Koldewee, de zeer deskundig en ervaren klimmer en vogellaar van Natuur en Milieu de Vechtstreek, klimt met groot gemak verder naar boven om de jongen in de transportzak te stoppen.
Wim onderweg naar het nest links op de foto.
De transportzak wordt aan een lijn naar beneden gelaten en daar in ontvangst genomen. Het legsel bestaat meestal uit twee, geelwitte eieren met bruine vlekjes. In dit geval waren het ook twee eieren. Beide eieren zijn uitgekomen.
Het resultaat: twee prachtige Wespendieven
Denken we bij een roofvogel bijna altijd aan een bloederige vleeseter, de Wespendief eet, zoals z’n naam al doet vermoeden wespenlarven en als er weinig wespen zijn eten wespendieven ook wel kikkers en jonge vogels. Hij onderscheidt zich van de Buizerd door z’n langere hals, natuurlijk nodig om raten van wespen uit te kunnen graven. Vandaar de toepasselijke Engelse naam voor deze vogel: Honey Buzzard.
U ziet hier nog en Wespenraat in de transportzak bij de juveniele Wespendief. Het voedsel is de reden waarom je bijna geen poep rondom de boom van een Wespendief kunt vinden: ze eten immers geen bloederige beesten maar vooral wespenlarven.
Han Bouman, coördinator en ringer van Vogelwerkgroep Natuur en Milieu de Vechtsteek, krijgt assistentie van schaapherder Anita Wichers. Ondertussen zijn de ouders van de jonge Wespendieven alert: zij vliegen boven ons en wij horen een luidruchtig luide, klaaglijk klikkend 'wieieh' of 'kiekiekie'.
De poten zijn kaal, leerachtig en geel van kleur.
Juveniele vogels hebben vaak een licht voorhoofd en de bandering op de staart is minder duidelijk. Op deze foto ziet u de prachtige zwarte snavel met een gele washuid van de juveniele Wespendief.
Terwijl Han Bouman de vogel weegt kijkt Mieke Bouman mee en daarna noteert zij de gegevens zorgvuldig.
Op deze foto kunt u duidelijk de ingang van de luchtpijp zien en het ovale in plaats van ronde neusgat.
Wespendieven hebben een zeer slanke haaksnavel voor het peuteren in honingraten en het oppikken van larven van wespen. Het zijn voedselspecialisten, ze voeden zich dus voornamelijk met larven van bijen, wespen, hommels en zelfs met honing. Vooral de larven van wespen en bijen zijn bijzonder in trek. Om die prooi te bemachtigen doet de wespendief veel moeite. Wespennesten traceren doen ze door soms uren lang vanaf een uitkijkpost het gedrag van op insecten jagende wespen gade te slaan en te volgen ,meestal in het bos, of ze volgen wespen over grote afstanden tot aan het nest. Hierna graaft hij met zijn poten de ondergrondse wespen- of hommelnesten open. Daarbij verdwijnt hij soms geheel in de grond zodat hij een eventuele Havik niet bemerkt. Soms wordt hij dan door de Havik verrast en geslagen.
Een aantal weken later heeft Gerard de twee juveniele Wespendieven gesignaleerd op de rand van het nest. Zij zullen het nest binnenkort verlaten.
Verslag: Han Bouman en Ella Roelfs Rijzebol Fotografie: Ella Roelfs Rijzebol