Afgelopen dinsdag 7 oktober had onze vereniging haar leden uitgenodigd voor een lezing over de oehoe.

Naast veel van die leden waren er ook bijzonder veel andere geïnteresseerden wat zorgde voor bijna 80 aanwezigen. De lat lag dus hoog voor Gejo Wassink!

Oehoe foto Gejo Wassink

Met veel enthousiasme nam hij ons mee in de ontwikkelingen rond de oehoe en dat enthousiasme was ook terecht. Immers, deze grote vogel maakt een groeispurt door in ons land en in de Duitse grensstreek.

Was het beest eigenlijk tot de midden 60er jaren hier niet meer te vinden, door een herintroductietraject is de populatie nu flink toegenomen en jaarlijks groeit het aantal met vele procenten!

De eerste nieuwe melding eind vorige eeuw in Nederland kent een grappig voorval: tijdens een radio-uitzending vanuit Zuid-Limburg viel het een attente luisteraar op dat het geluid van een oehoe te horen was… Dat was de aanzet tot nader onderzoek en inderdaad bleek in de ENCI-groeve oehoebewoning was! Dit was ook een uitgelezen leefgebied voor de vogel, want ze vertoeven nergens liever dan in gebieden met enig hoogteverschil, richeltjes en verscholen hoekjes.

Verspreidingskaart Oehoe in Nederland Gejo Wassink

De sterke groei brengt wel met zich mee, dat de vogel op zoek moest naar andere broedgebieden, want veel steengroeves vind je niet in Nederland. Zo ziet men een verschuiving via andersoortige groeves naar "gewoon" broeden in het bos.

Een volwassen oehoe weegt bijna 4 kg en heeft in de vlucht een spanwijdte van 170-180 cm. Een flinkerd dus! Gemiddeld legt het vrouwtje zo'n 3 eieren die door moeders zelf worden uitgebroed. Vader zit in het oude rolpatroon van de jager, zoekend naar voldoende voedsel. Uit onderzoek blijkt, dat de houtduif het meest geliefde voedsel is.

Zitten oehoes op plekken bij groeves waar ze tot last kunnen zijn voor de daar werkzame firma's, dan zorgt de werkgroep, samen met deze bedrijven, voor verplaatsing van de vogels: men creëert een alternatief nest in de buurt en de ervaring leert, dat binnen de kortste keren deze locatie door de oehoe omarmd wordt.

Als de jongen er zijn, tonen die zich de eerste 30 dagen vooral enthousiaste wandelaars. Vliegen lukt nog niet met dat ietwat lompe lijfje. Pas na zo'n 10 weken is zo'n beestje in staat echt de zwaartekracht te overwinnen.

Veel van die jonge vogels worden natuurlijk geringd en de laatste tijd wordt er ook gezenderd, waardoor de werkgroep nog veel meer te weten komt over het (vlieg-) gedrag van de oehoe. Zo kan men intussen stellen dat het territorium van een gemiddelde oehoe ongeveer 25 vierkante kilometer is. Voor voedselvluchten trekt het mannetje rustig naar plekken 7 km verderop.

Al dat onderzoek heeft er ook toe geleid, dat behoorlijk nauwkeurig kan worden vastgesteld dat de meeste oehoes niet ouder worden dan zo'n 5 tot 7 jaar. Maar ook, dat de doodsoorzaak helaas vaak gezocht moet worden in gif! "Veel van deze kadavers staan stijf van de PCB's" of woorden van gelijke strekking gebruikte Wassink in zijn presentatie.

Rond 21.45 uur werd hij met een groot applaus bedankt voor het mooie en positieve verhaal over de oehoe.

Oehoe avond Gejo wordt bedankt voor de interessante avond
Machteld Oudshoorn van de activiteitencommissie bedankt Gejo voor de leerzame avond (foto: Ella Roelfs-Rijzebol)

Benieuwd naar nog meer weetjes over deze grote roofvogel,? Ga dan naar de website van www.oehoewerkgroep.nl

tekst: Klaas Hadderingh

Nog enkele foto's van de avond, gemaakt door Ella Roelfs-Rijzebol.

 

Oehoe avond Gejo Wassink

Oehoe avond applaus